XX. mendeko Euskararen Corpus estatistikoa
Testuingurua
Bai, orratiño, neure azpian illik, Aide Atarira jatxiko azelat.
Sarpedon, Likiar'en endoreak, erabat, yalki zion:
Laomedont ba, ondo jarduki arren, esan aldi latzak eralgi zizkiokan, eta ez-ziokan zaldirik eskuratu, hortarakoxe urrundik hetorrita gero.
Alabañan, hementxe bertan diñostat, Heriotze ta Abe beltza nihunek dakarkikeadala; ta neure astakillo azpian meneratuta, eni gorabidea, Aide, zaldi ospetsuari, ostera, atsa emanen digukala.
Ala mintza zan Sarpedon.
Telpolemak, arean lizarrezko iguna jaso zun.
igun luziek une batean elki ziran eskuetatik.
Sarpedon'ek lepa erdian eratxiki zion, ako latza barnera sartuki.
Ta gaba goibelak mutillari begiak lausotu zizkion.
Telpolema'k, ezkerreko istarrean eratxiki zion igun luzea.
Jauzi azkarrez, barrendu zitzayon ziia, ezurra urratzeraño.
Alabañan, eriotza itzuri aal izan zion Tzeu'k.
Lagun bikaiñek eraso alditik Sarpedon urtzi antzekoa ba-zekarten.
Bera tarrazian zeraman igun luzeak aulago biurtzen zun.
Iñor, ba, lanaren bearrez, ez zan lizarrezko iguna istarretik erauzteko gogoratu, ez oartu.
Aiñ bizkor bai-zijoazen gurdi gañera iyoarazi arte.
Bestaldean, orobat, Akayar belaunpeko ederdunek eraso aldirik ba-zekarten Telpolema.
Gogo ausartiaz begiz jo zun Odise urtzilakoak, eta bere biotza urduri zedukan.
Bazerabillen, ba, bitariko asmo bat biotz barrenean leenik, Tzeu ortze jabearen semeari jazartuko ete zion; ala Likiar aunitzei atsa erauziko ete zien.
Zoriak ez-zion eskuratu Odise biotz aundidunari, Tzeu'ren seme adoretsua burnori zorrotzez sakaildu zezan, eta Atenai'k, orregaiti, Likiar'en giza saldora oldarti biurtu zun.
Urrena, baitipat, Koiran, Alastor eta Keron sakaildu zitun, eta Alkander eta Alion, eta Noemon eta Pirtani.
Oraindio, Likiar geyago ere Odise urtzilakoak erail izango zitun, laister oartu izan ez-ba'zan oskol gangardun Ektor aundia.
Ba-zijoan aurrenekoen gaindi, sugarra zerion burnioriz jantzita, Danaotar'ei eyagora piztuki.
Tzeu'ren seme Sarpedon oso poztu zan, eta, ba-zetorkionari, onelako itzaldi errukarria yalki zion:
Idak, orratio, urgaitzi! (lagun).
Osterantzian zuhauren herrian biziak yaregiñ bekit Hetxerat itzultzeko ez-bai-nauk, ezta aberri maitera ere emazte miña ta humia besarkatzeko.
Ala mintza zan.
Bañan, Ektor'ek ez-zion ezer erantzun.
Ondotik igazi bai-zan erne bizi, Argeyar'ei leenbaitleen atzerarazi zezayen, eta aunitzei atsa erauzi zezayen.
Lagun yayoak, ordea, Tarpedon urtzidekoa Tzeu Jagole'aren gaza (pago) eder ederraren ipurdian egotzi zuten, eta aren Adizkide miña zan Pelago bulartsuak istarretik erauzi zion iguna.
Atsak jaregin zion, eta laño gandua begi gain edatu zitzayon.
Orratio, berriz, arnasa ozta artu zun, alboan Bore aizearen putzaldiak arnastutzean, illurren dan gogoa susperrarazten du-eta.
Argeyar'ek, orratio, ez-ziran beingoan untzi beltzetara itzultzen, Are ta Ektor burnori jazkiduna oldarka ari ziralako, ezta beingoan ere burrukara aurrez aurre ez-ziran jauzikatzen; ori ez ezen, beti atzeraka zegiten, Are Troar'en artean zebillela, entzun zuten arrezkero.